فكر كنم 2هفته ست كه چيزی نمي نويسم.دليلی هم براي نوشتن نيست،چون اصلا موضوع جديدی نيست.همون موضوعات قديمی هنوز هستن:گير دادن،بدبختی،درس خوندن و... .شايد تنها موضوع قابل حرف زدن شروع جام جهانی باشه

كه احمدلله به لطف امتحانات نميتونيم بازی های دور اول رو ببينيم.آخه بدبختی نيست آدم جای ديدن مسابقه افتتاحيه جام جهانی بشينه عربی بخونه؟!

از جام كه بگذريم ميرسيم به سال تحصيلی89-90 كه ديگه داره نفسای آخرشو ميكشه و آفتابش لب بومه.ما هم قصد داريم مراسم گور به گور شدنش رو با شكوه هر چه تمام تر روز 4شنبه 26خرداد توی مدرسه و در سطح شهر بگيريم و احتمالا از خجالت چند معلم با نوشتن يادگاری با كليد روی ماشين هاشون درميايم.البته بچه ها يادگاری آقای مدير رو به پاس زحمات فراوان زودتر دادن و يه طرف ماشينش ابراز علاقه كردن كه آقای مدير خيلی خوشش اومد!!

ولی چندتا از معلم ها كه ما خيلی دوسشون داريم و ابراز علاقه به ماشين هاشون واجبه متاسفانه 4شنبه نيستن...ولی عيبی نداره معلم كه قحطی نيست!بالاخره هر جور شده عشق سرشار خودمون رو به دبيران گرامی نشون ميديم.

از جمله معلم هايی كه كانديده و 4شنبه نيست معلم اجتماعی هستن كه امروز وارد ليست شدن.فقط به خاطر گير دادن به حجاب بچه ها.اين آقا به خاطر اينكه فقط يكی از دكمه های بالای پيراهن بنده باز بود،دستش رو بالای دكمه باز گذاشت و كشيد پايين كه چون دكمه پرسی(فلزی يا هر چی شما ميگين) بود همشون باز شدن.خلاصه اينكه جلوی بچه ها تقريبا لخت شدم كه واجب شد روی پيكانش قصاص كنم.توی سالن امتحانات هم به بچه ها گير داد كه چرا لباس ناجور ميپوشن كه وقتی روی صندلی به جلو خم ميشن تا بيخ شون معلوم ميشه........حالا يه بار از پشت بچه ها رو ديده بود نميدونه ما كه تمام سال آخر كلاس نشستيم چی كشيديم.... كه سر گذشت اينكه چی كشيديم  و چكار كرديم توی پست های قبلی هست.

البته يه پيشنهاد جالب هم داد و اونم اين بود كه ما اونجامون!تقلب بنويسيم كه وقتی خم ميشيم نفر پشت سری استفاده كنه.

بيخيال......همون جور كه گفتم اين آقا فقط يكی از معلم های مورد علاقه ماست و ما چون همشونو يه اندازه دوست داريم بينشون فرق نميذاريم و كاری ميكنيم همه مثل آقای مدير راضی باشن.

شما هم احساساتتون رو نشون بدين....هيچ عيبی نداره.معلم هامون هستن،غريبه كه نيستن.

در كل اينو بگم كه ادا كردن حق معلم ها از درس خوندن هم مهم تره.مخصوصا اين آخر سالی كه لازمه يه خسته نباشيد اساسی بهشون بگيم!